Wywiad z p. Barbarą Rachubą

Przed odejściem na emeryturę p. Barbary Rachuby - naszej szkolej woźniej, dziewczęta z Koła Naukowego Medioznawców przeprowadziły z nią krótki wywiad. 

Co Pani robi, że jest Pani zawsze taka uśmiechnięta?

Lubię tę pracę, młodzież i lubię tu przychodzić. Czuję się tutaj dobrze. Pracując prawie 30 lat można pokochać daną pracę.

Co podoba się Pani w pracy w II LO?

Wszystko mi się podoba. Jeżeli przychodzicie do pracy i nie ma zgody wśród pracowników, to nie będziecie zadowolone. Ale jeżeli człowiek lubi wszystkich, to muszą wszyscy lubić Ciebie.

Jak się Pani czuje przed odejściem ze szkoły?

Jest mi smutno i czuję się źle. W pracy jak to w pracy – jeden dzień jest lepszy, drugi gorszy, ale czuję żal, bo lubię tę pracę.

Za czym będzie Pani najbardziej tęsknić po odejściu na emeryturę?

Za moją koleżanką z dyżurki. Wymieniamy się obowiązkami, pomagamy sobie, nigdy nie jest nudno.

Czy praca wśród młodych jest inspirująca?

Tak. Odmładza, inspiruje. Młodzi ludzie dają werwę.

Czego nauczyła się Pani od młodzieży?

Nauczyłam się, że można być normalnym. Nie potrzeba kogoś udawać. Przez tyle lat zetknęłam się z fajnymi dzieciakami w naszym  Liceum. Nie sprawiają przykrości, nie pyskują. Jeśli np. czasem zwróci się komuś uwagę, że używa niecenzuralnych słów, to przeprasza po kilka razy.

Co planuje Pani robić po odejściu na emryturę? Odpoczywać czy aktywnie spędzać czas?

Jestem pełna energii, więc odpoczywanie nie wchodzi w grę. Przez jakiś czas nawet do pracy przyjeżdżałam rowerem. Po odejściu na emeryturę będę udzielała się rodzinnie – pilnując rocznego wnuka, więc jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa.

Chciałaby Pani powiedzieć coś na pożegnanie?

Będę tęsknić: za pracą, szkołą, kontaktem z ludźmi, koleżankami. Nie raz było ciężko, ale wzajemnie sobie pomagamy, więc naprawdę będę tęsknić.
 
Kinga Młodziniak,
Natalia Wróbel 
Koło Naukowe Medioznawców